بيا در صبوری ماندن پای همه ی پله هایی که ختم می شوند به ناامیدی ، کنارهم ، یار هم باشیم...اینکه يكي با صندلی چرخدار، آن یکی با عصای سپیدش ، و دیگری ...
نه مهم نیست که سهم برابری از سلامتی نبرده ایم یا سهم خویش را از دست داده ایم ،مهم این است که هیچ منی تنها نیست و ما میتوانیم با تکیه بر باورمان برای رسیدن به فرصت های برابر زندگی تلاش کنیم.
مديريت وبلاك